Na jubileusz 160-lecia istnienia budynku teatru w Legnicy powstała książka nietypowa, a nawet niezwykła. […] Jej autorzy przypominają, że przez długie lata działał w tym mieście teatr niemiecki, a dopiero od 25 lat – stały teatr polski. Dodajmy, że jego siedzibą, tak dawniej, jak dzisiaj, jest stylowy budynek wzniesiony w roku 1842 na tyłach ratusza, w Rynku, a więc w samym sercu miasta. Notabene, miasta ciekawie pokazanego w tej książce poprzez staranny dobór znakomitych fotografii, które utrwaliły jego niepowtarzalny pejzaż. Bo ambicją autorów było nie tylko przypomnienie dziejów teatru legnickiego. Chcieli oni uchwycić genius loci malowniczo położonego, pięknego niegdyś i bardzo zadbanego miasta, którego ciągłość rozwoju gwałtownie przerwała druga wojna światowa. […] ramy czasowe wspomnień zamieszczonych w tym tomie ograniczone zostały do lat 1933-1956; to nie tylko czas Historii, ale może przede wszystkim czas ludzkich dramatów i tragedii. Taką indywidualną perspektywę wprowadzają wspomnienia byłych mieszkańców […] im bowiem autorzy oddali głos.

Barbara Osterloff, „Nowe Książki”