Grzegorz Żurawiński, Wersja: Jest w spektaklu scena, dla której warto przyjść do teatru. Jak ze snu lub ożywionych obrazów Piotra Breughla (a może Velázqueza). Albo z filmów. Ale nie z amerykańskiego kina akcji. Z odchodzących w kulturowy niebyt projekcji Felliniego, Buñuela, Saury lub Almodovara. Bliska wizjom Wojciecha Jerzego Hasa z „Rękopisu znalezionego w Saragossie”. Jej uroda przywraca wiarę w teatr, który dla wielu jest zimnym trupem. Co to wielkim był, ale już nie zachwyca. Jedna scena, która przywraca sens frazeologicznej zbitce o magii teatru. Napowietrzny lot kołkowcem Rycerza Smętnego Oblicza i jego giermka, marzącego o posadzie gubernatora książęcej wyspy, ogień, strumienie wypluwanego ognia, muzyka Kwartetu Jorgi i obracająca się scena. Całość gotowa do sfilmowania bez cięć montażowych.
DON KICHOT ULECZONY
reżyseria: Jacek Głomb
scenografia: Małgorzata Bulanda
muzyka: Waldemar Rychły
choreografia: Lech Wołczyk
Don Kichot, Rycerz Lwów: Andrzej Szubski / Paweł Wolak
Sancho Pansa: Przemysław Bluszcz
Książę Pan, władca Baratarii: Janusz Chabior
Księżna pani, żona Księcia Pana: Joanna Gonschorek
Donna Rodrigues / Ochmistrzyni: Anita Poddębniak
Altisidora, dwórka Księżnej: Katarzyna Dworak
Mistrz Pedro, wędrowny aktor: Tomasz Sobczak
Maria, córka Marszałka Dworu: Katarzyna Kaźmierczak
Bakałarz, medyk i badacz: Marek Sitarski
Marszałek Dworu: Maciej Mydlak / Lech Wołczyk
Lokaje: Małgorzata Urbańska, Marzena Kipiel-Sztuka, Dariusz Bronowicki, Tomasz Kot, Wojciech Gabryś, Dariusz Maj, Ernest Nosko, Tadeusz Ratuszniak, Krzysztof Karankiewicz, Aleksandra Maj
oraz Kwartet Jorgi
inspicjent/sufler: Mariusz Sikorski